1. każdą pozycję numeru ewidencyjnego mnoży się przez odpowiednią wagę: 1-3-7-9-1-3-7-9-1-3;

2. utworzone iloczyny sumuje się (przy tradycyjnym obliczaniu liczby kontrolnej stosowanie „modulo 10” nie wymaga dodawania pełnych iloczynów wchodzących w skład sumy, lecz tylko ostatnich jego cyfr, co jest oczywistym ułatwieniem, szczególnie przy „wyższych” wagach);

3. wartość ostatniej otrzymanej liczby należy odjąć od 10 (dopełnienie 10); wynik odejmowania stanowi liczbę kontrolną danego numeru ewidencyjnego.

Np.: numer ewidencyjny ma postać: 0207080362 – dotyczy więc osoby urodzonej 8 lipca 1902 roku, płci żeńskiej (parzysta końcówka numeru z serii – 0362).

Obliczenie liczby kontrolnej:

1. 
0207080362
x 1379137913
0603040766

2. 0+6+0+3+0+4+0+7+6+6=32

3. 10-2=8
Liczba kontrolna=8

Pełny numer ewidencyjny ma więc postać: 02070803628

W razie błędnego przeniesienia zapisu numeru ewidencyjnego liczba kontrolna błędnego numeru ewidencyjnego będzie inna niż liczba kontrolna właściwego numeru ewidencyjnego.
Np.: podany wyżej numer ewidencyjny zapisany został z błędem: 2007080362 (zostały przestawione dwie pierwsze cyfry)

1. 
2007080362
x 1379137913
2003040766

2. 2+0+0+3+0+4+0+7+6+6=28

3. 10-8=2

Obliczona liczba kontrolna „2” jest inna niż liczba kontrolna „8” dla właściwego numeru ewidencyjnego i wskazuje na nieprawidłowy zapis numeru ewidencyjnego.

źróło: www.mswia.gov.pl